Στις ημέρες μας, όπου η παγκόσμια αγορά κινείται με ταχείς ρυθμούς, τα brands ψάχνουν ιδιαίτερους και καινοτόμους τρόπους για να κερδίσουν το ενδιαφέρον των καταναλωτών αλλά και ταυτόχρονα να αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερη προβολή στην αγορά. Μια στρατηγική, η οποία έχει αποδειχθεί αρκετά επιτυχημένη, είναι το λεγόμενο «Co-Branding», δηλαδή η στρατηγική συνεργασία μεταξύ δύο ή περισσότερων brand (συνήθως δύο) , με σκοπό τηνδημιουργία ενός προϊόντος, υπηρεσίας ή εξυπηρέτησης πελατών. Η διαδικασία αυτή επικεντρώνεται στο συνδυασμό του δυναμικού μάρκετινγκ και των δύο brand με στόχο την ενίσχυση της θέσης των brand, την αύξηση των πωλήσεών τους και τη μείωση του κόστους παραγωγής. Με λίγα λόγια, αποτελεί μέρος του στρατηγικού μάρκετινγκ, το οποίο βασίζεται στη συνεργασία μεταξύ δύο οντοτήτων. 

Ένα παράδειγμα Co-Branding αποτελεί η συνεργασία μεταξύ του διάσημου οίκου μόδας Louis Vuitton και της κατασκευαστικής εταιρίας αυτοκινήτων BMW. Συγκεκριμένα, η BMW δημιούργησε ένα σπορ μοντέλο αυτοκινήτου με την ονομασία BMW i8, ενώ η Louis Vuitton σχεδίασε ένα αποκλειστικό σετ βαλιτσών και τσαντών τεσσάρων τεμαχίων που ταιριάζουν απόλυτα στο πίσω ράφι αποσκευών του αυτοκινήτου.

Αν και η στρατηγική Co-Branding προσφέρει οφέλη και αναγνώριση από το καταναλωτικό κοινό, είναι σημαντικό τα brands να διαφυλάξουν και να διατηρήσουν τα δικαιώματά τους, όπως για παράδειγμα την πνευματική και βιομηχανική τους ιδιοκτησία ή τον διαμοιρασμό των εσόδων. Αναλυτικότερα, στις συμβάσεις Co-Branding, είναι σημαντικό να λάβουμε υπόψη τους εξής νομικούς όρους μιας τέτοιας σύμβασης, οι οποίοι και θεωρούνται οι πιο βασικοί:

• Αντικείμενο της συμφωνίας: περιγραφή του προϊόντος ή της υπηρεσίας που θα δημιουργηθεί μέσα από την συνεργασία, του τρόπου με τον οποίο θα συνδυαστούν οι εμπορικές επωνυμίες, καθώς και τον καθορισμό του υπευθύνου για τη δημιουργία του προϊόντος ή της υπηρεσίας.

• Δικαιώματα και Υποχρεώσεις των Μερών: λ.χ. ποιο από τα μέρη είναι υπεύθυνο για την ανάπτυξη ενός συγκεκριμένου προϊόντος ή υπηρεσίας και ποια άλλα συγκεκριμένα καθήκοντα θα αναλάβει το καθένα από τα μέρη.

• Δικαιώματα Πνευματικής και Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας: καθορισμός των δικαιωμάτων αδειοδότησης, άδειας χρήσης εμπορικών σημάτων ή λογότυπων των συμβαλλομένων μερών.

• Όροι πληρωμής και κατανομή εσόδων: λεπτομέρειες για το πώς θα λαμβάνουν χώρα οι πληρωμές ή πώς θα πραγματοποιηθεί η δίκαιη κατανομή των κερδών από την πώληση του προϊόντος ή από την επιτυχία της υπηρεσίας.

• Εγγυήσεις και αποζημιώσεις: Αμφότερα τα μέρη πρέπει να εγγυηθούν ότι έχουν το νόμιμο δικαίωμα να συνάψουν τη συμφωνία και να χορηγήσουν τις απαραίτητες άδειες για τη δημιουργία κοινής επωνυμίας καθώς και ότι το κάθε συμβαλλόμενο μέρος συμφωνεί να προστατεύει το άλλο από νομικές αξιώσεις ή ζημίες που προκύπτουν από παραβίαση της συμφωνίας ή παράνομη πράξη.

• Ρήτρα εμπιστευτικότητας: τα δύο μέρη πρέπει να συμφωνήσουν να διατηρήσουν εμπιστευτικές τις ευαίσθητες πληροφορίες που μοιράζονται κατά τη διάρκεια της συνεργασίας και να τις χρησιμοποιούν μόνο για τους σκοπούς της συμφωνίας καθώς και να δεσμευτούν να μην διαδώσουν εμπιστευτικές πληροφορίες χωρίς άδεια, εκτός αν αυτό απαιτείται από το νόμο.

• Διάρκεια και Τερματισμός της Συμφωνίας: διασαφήνιση της χρονικής διάρκειας της συνεργασίας, τερματισμός της συμφωνίας με γραπτή προειδοποίηση του ενός μέρους εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος (λ.χ. δύο ή τρεις μήνες) πριν από την ημερομηνία τερματισμού της συμφωνίας, τερματισμός από το ένα μέρος σε περίπτωση που το άλλο παραβιάζει όρους της σύμβασης. Είναι σημαντικό να αναφέρονται και τα αποτελέσματα από τον τερματισμό της συμφωνίας λ.χ. με το που λήξει η συμφωνία, και τα δύο μέρη πρέπει να σταματήσουν να χρησιμοποιούν ο ένας την πνευματική ιδιοκτησία του άλλου και να αποσύρουν όλα τα προϊόντα με κοινή εμπορική επωνυμία από την πώληση.

• Επίλυση των Διαφορών: σε περίπτωση που προκύψουν διαμάχες, τα μέρη μπορούν να συμφωνήσουν σε διαμεσολάβηση ή διαπραγματεύσεις πριν προχωρήσουν σε οποιαδήποτε άλλη νόμιμη ενέργεια.

• Ισχύον Δίκαιο και Δικαιοδοσία: το δίκαιο που διέπει την σύμβαση, λ.χ. το ελληνικό δίκαιο και τα αρμόδια δικαστήρια σε περίπτωση ανάκυψης δικαστικής διαφοράς λ.χ. των Αθηνών.

Εν κατακλείδι, το co-branding αποτελεί μια σύγχρονη και κερδοφόρα στρατηγική, η οποία ωστόσο πρέπει να οριοθετηθεί μέσα από συμφωνίες, ώστε τα brand να προστατέψουν και να διαφυλάξουν τα δικαιώματά τους.

Για περισσότερες πληροφορίες για τον ορισμό και καθώς διάφορα είδη του Co-Branding πατήστε εδώ  και  εδώ  
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Co-branding μεταξύ της LouisVuitton και της κατασκευαστικής εταιρίας αυτοκινήτων BMW πατήστε εδώ  
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους σημαντικούς όρους μίας Co-Branding Σύμβασης πατήστε εδώ